Smash Point : Guest Hour

      KΑΤΑΛΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

22 Μαρτίου 2016 και ήμουν στην Αθήνα με 2 γνωστούς μου από την Αντιτρομοκρατική της Καταλανικής Αστυνομίας (Mossos d’ Equadra). Μιλούσαμε για το θέμα τρομοκρατίας και με διαβεβαίωναν ότι η Βαρκελώνη δεν έχει κίνδυνο τρομοκρατικού κτυπήματος. Πάνω που τους εξηγούσα τους φόβους νέου τρομοκρατικού χτυπήματος μάθαμε για το τρομοκρατικό κτύπημα στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών. Τους έπιασε τρόμος αλλά παρέμεναν πεπεισμένοι ότι δεν θα γίνει τίποτε στην Βαρκελώνη.

Εδώ και μέρες μετά το τρομοκρατικό κτύπημα και οι δυο έχουν εξαφανιστεί.   Όμως δυστυχώς αυτή η σιγουριά τους έφερε τα θύματα. Θα ήθελα να αναφέρω ότι το Νοέμβριο του 2015 στην Βαρκελώνη η αστυνομία είχε πιάσει ένα πυρήνα Ισλαμιστών. Και όμως θεωρούσαν ότι είναι στο απυρόβλητο.

Τι κάνουμε εμείς; Φυσικά θα ανεβάσουμε την Ισπανική σημαία στο Facebook, θα βάλουμε λυπημένη φατσούλα στα post για το γεγονός, θα ανάψουμε κεράκια στην πρεσβεία της Ισπανίας και κάποια κτήρια (Βουλή, Δημαρχεία κ.α.) θα φωτιστούν με τα χρώματα της Ισπανικής σημαίας. Αυτά για 2-3 μέρες, μετά θα αναλωθούμε στο survivor και στη φραπεδιά ενώ θα λέμε ότι ήταν ένα μεμονωμένο κτύπημα. Όπως οι Καταλανοί αστυνομικοί έτσι και ο νεοέλληνας θεωρεί ότι είναι οκ να καίγεται του γείτονα το σπίτι αρκεί μη μου τους κύκλους τάραττε. Τι θα γίνει άμα γίνει τρομοκρατικό; Ίσως τότε να ξυπνήσουμε, αλλά και πάλι λέω ίσως.

Όμως δεν είναι. Τα τελευταία 3 χρόνια βλέπουμε ότι το Ισλάμ έχει εισχωρήσει για τα καλά στην Ευρώπη και πλέον εκτελεί τρομοκρατικές επιθέσεις παντού. Επίσης βλέπουμε να αλλάζουν τρόπους δράσης (Modus Operadi). Δρουν σε μικρούς πυρήνες ή μεμονωμένα κάτι που δυσκολεύει τις αρχές να εισχωρήσουν και να μάθουν πληροφορίες. Από πυροβόλα όπλα, πήγαμε σε βόμβες, σε μαχαίρια και τώρα σε οχήματα τα οποία όλοι μπορούν να βρουν δεν κινούν υποψίες και φυσικά όπως είδαμε είναι αρκετά θανατηφόρα.

Στόχος είμαστε όλοι και για αυτό πρέπει να προετοιμαστούμε. Οι δηλώσεις του κυρίου Τόσκα δεν πείθουν ότι δεν έχουμε κίνδυνο. Όπως έχει αναφερθεί στόχος είμαστε ΟΛΟΙ. Επίσης η Ελλάδα είναι μια χώρα που ανήκει στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τέλος είμαστε και Χριστιανοί, 3 βασικά χαρακτηριστικά που μας κάνουν στόχους. Επίσης βλέπουμε ότι κτυπάνε τουριστικά μέρη, τι μας λέει ότι δεν μπορούν να κτυπήσουν στην Αθήνα, στην Μύκονο, στη Ρόδο κ.α.;

Πρέπει όλοι να προετοιμαστούμε, και όπως φαίνεται για τα επόμενα χρόνια η τρομοκρατία θα γίνει ρουτίνα. Πρέπει να γίνουν έλεγχοι σήμερα στους μετανάστες που έχουν μπει στην Ελλάδα και να εκδιωχθούν όσοι δεν γνωρίζουμε το παρελθόν τους ή γνωρίζουμε ότι έχουν σχέσεις με ακραία ισλαμική ιδεολογία. Πρέπει στα σχολεία, αρχαιολογικούς χώρους, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τουριστικά σημεία και εμπορικά κέντρα να υπάρξει περισσότερη αστυνομική παρουσία. Πρέπει η αστυνομία και η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών σε συνεργασία και με αντίστοιχες υπηρεσίες του εξωτερικού να κινητοποιηθούν ακόμα πιο πολύ.

Αυτά είναι για το κράτος. Εμείς οι πολίτες πρέπει μακριά από μυωπικούς χαρακτηρισμούς και στρουθοκαμηλισμό να ζητήσουμε τα παραπάνω μέτρα. Επίσης πρέπει να λάβουμε και εμείς τα δικά μας μέτρα. Όχι δεν λέω να κλειστούμε στο καβούκι μας αλλά να είμαστε προετοιμασμένοι. Το πιο απλό να μάθουμε βασικές πρώτες βοήθειες, τι είναι το τουρνικέ, πώς βάζουμε ένα επίδεσμο. Άπλα πράγματα που σε 5 λεπτά μπορείτε να βρείτε στο YouTube χιλιάδες βίντεο. Γιατί να το κάνουμε; Να σώσουμε ζωές σε περίπτωση κτυπήματος μέχρι να έρθει το ΕΚΑΒ. Μπορούμε να έχουμε να μάτια μας ανοιχτά και να ενημερώσουμε την αστυνομία για ύποπτες κινήσεις.

Σίγουρα οι περισσότεροι «ειδήμονες» θα με χαρακτηρίσουν ρατσιστή.  Θα ήθελα να δω όμως τι θα κάνουν αν η τρομοκρατία κτυπήσει την Ελλάδα και είναι δικοί τους άνθρωποι ή και οι ίδιοι θύματα.

Θ.Σ. , Αξιωματικός Ειδικών Δυνάμεων 

Smash Point: Anniversary Day

   Ερυθρός Σταυρός

1853-1856 και ο πόλεμος στην Κριμαία μεταξύ Ρώσων και Αγγλο-Γάλλων-Τούρκων καλά κρατεί. Ένας πόλεμος χαρακωμάτων με χιλιάδες θύματα εκατέρωθεν είτε από τραύματα μάχης είτε από το κρύο. Εκατοντάδες τραυματίες πέθαναν αβοήθητοί αφού δεν υπήρχε ικανός αριθμός ιατρών με αποτέλεσμα πολλές φορές οι χασάπηδες και οι κουρείς να ενεργούν εγχειρήσεις!!!! Από νοσηλευτικό προσωπικό ούτε κατά διάνοια υπήρχαν. Έτσι οι περισσότεροι στρατιώτες πέθαιναν από μολύνσεις των τραυμάτων τους. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρώπης η κοινή γνώμη μέσω των εφημερίδων αλλά και της φωτογραφίας γνώρισε το κόστος των αναίτιων θανάτων στο πεδίο της μάχης. Εκεί όμως ξεκίνησε μια ιδέα από μια κυκλοθυμική Αγγλίδα, η ιδέα της Αδερφής Νοσοκόμας. Η Florence Nightingale (1820-1910), που έγινε γνωστή σαν η γυναίκα με την λάμπα, ήταν αυτή που οργάνωσε μια ομάδα 38 γυναικών νοσοκόμων και 15 καθολικών γυναικών μοναχών, που έδρασαν στον Κριμαϊκό πόλεμο με σκοπό την ιατρική περίθαλψη των τραυματιών και των δυο παρατάξεων δουλεύοντας υπό αντίξοες συνθήκες, με συνεχής κινδύνους και με ελάχιστες ιατρικές προμήθειες.

Την εποχή εκείνη ένας άλλος πόλεμος έλαβε μέρος στο Τυρόλο μεταξύ Αυστριακών και Ιταλών. Στις 24 Ιουνίου 1859 έλαβε η πολυαίμακτη μάχη του Σολφερίνο (Γάλλοι και Ιταλοί εναντίων των Αυστρο-ουγγαρών) όπου παρόν ήταν ένας νεαρός Ελβετός επιχειρηματίας και ανθρωπιστής ο Jean Henri Dunant (1829-1910). Στη μάχη 23.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν βαριά με τους τραυματίες να πεθαίνουν αβοήθητοί. Η εικόνα αυτή σόκαρε τον νεαρό Ελβετό που από απλός ταξιδιώτης μετατράπηκε σε νοσοκόμο φροντίζοντας τραυματίες και από τις δυο μεριές. Από αυτή την εμπειρία και επηρεασμένος από την δράση της Florence Nightingale δημιούργησε την ιδέα να οργανώσει μια ομάδα πολιτών που θα κρατά ουδέτερη στάση στις μάχες και θα προσφέρει ιατρική βοήθεια στους τραυματίες ανεξαρτήτου εθνικότητας, θρησκείας και πιστεύω. Για την περίθαλψη των τραυματιών θα οργάνωνε νοσοκομεία στα οποία θα υπήρχε εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό και ιατρικές προμήθειες υπό το σλόγκαν «Είμαστε όλοι αδέρφια». Το 1862 εκδίδει το βιβλίο του σχετικά με τις εμπειρίες του με τον πόλεμο και ανακοινώνει δημόσια την ιδέα του για τη δημιουργία αυτού του ανεξάρτητου οργανισμού φροντίδας των αντιμαχόμενων ενώ την ιδέα του την προωθεί στους κοινωνικούς, πολιτικούς και θρησκευτικούς κύκλους στην Ευρώπη.

Στις 17 Φεβρουαρίου του 1863 ο Οργανισμός Κοινής Ωφελείας της Γενεύης υιοθετεί την ιδέα του ρομαντικό Dunant οργανώνεται μια πενταμελής επιτροπή για την πραγματοποίηση αυτού του ονείρου ζωής που ονομάστηκε Διεθνής Επιτροπή βοήθειας των Τραυματισμένων με σκοπό την καλυτέρευση των ιατρικών συνθηκών αντιμετώπισης των τραυματιών στο πεδίο της μάχης κρατώντας ουδέτερη στάση στην διαμάχη των εμπολέμων ενώ οι αντιμαχόμενοι πρέπει να βοηθούν και να προστατεύουν το προσωπικό του οργανισμού αυτού. Είναι η ημέρα ίδρυσης του πιο γνωστού φιλανθρωπικού οργανισμού του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού.

Το 1864 έχουμε την υπογραφή της Συνθήκης της Γενεύης που ορίζει τους κανόνες διεξαγωγής των πολέμων. Επίσης ορίζονται και οι πρώτοι αντιπρόσωποι της Διεθνούς Επιτροπής Βοηθείας των Τραυματιών σε διάφορες χώρες της Ευρώπης με την παράλληλη υιοθέτηση του διακριτικού του Ερυθρού Σταυρού σε λευκό φόντο. Το κύμα άρχισε να γιγαντώνεται στην Ευρώπη που βρισκόταν σε συνεχή πολεμικό αναβρασμό και πλέον η κοινή γνώμη ήξερε το άσχημο πρόσωπο του πολέμου. Το 1876 πλέον η επιτροπή μετονομάζεται σε Διεθνή Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού ενώ η ιδέα περνάει τον Ατλαντικό και το 1881 ιδρύεται ο Αμερικάνικος Ερυθρός Σταυρός. Το 1876 έχουμε την επέκταση της ιδέας και σε μη Χριστιανούς. Στο Ρωσοτουρκικό πόλεμο (1876-1878) η Οθωμανική Αυτοκρατορία υιοθετεί τις ιδέες του Ερυθρού Σταυρού αλλά με το σύμβολο της Ημισελήνου λόγω του Ισλάμ. Επίσημα η Ερυθρά Ημισέληνος υιοθετήθηκε το 1929.

Στην Ελλάδα ο Ερυθρός Σταυρός έρχεται το 1878 με την Επωνυμία ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ. Το ίδιο έτος όπου συγκροτείται και ο Τομέας Νοσηλευτικής του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, οι γνωστές Ερυθρο-σταυρίτισες οι οποίες με αλτρουισμό και μεγάλη αίσθηση καθήκοντος στέλνονται άμεσα να προσφέρουν ιατρικές υπηρεσίες κατά την διάρκεια της Κρητικής Επανάστασης. Συγχρόνως οι ερυθροσταυρίτισες βοηθούν στην οργάνωση των νοσοκομείων στην Ελλάδα και στην οργάνωση σταθμών Α’ Βοηθειών ενώ γίνεται η πρώτη σωστή οργάνωση του Συστήματος Υγείας βάση συγχρόνων της εποχής προτύπων.

Το 1897 με τον Ελληνο-τουρκικό πόλεμο οι Ερυθροσταυρίτισες λαμβάνουν το βάπτισμα του πυρός στις μάχες σε Θεσσαλία όπου περιθάλπουν Έλληνες και Τούρκους τραυματίες ενώ μετά το πέρας του πολέμου βοηθούν στην μετεγκατάσταση και διαβίωση των προσφύγων.

Το 1911 ιδρύεται η Πρώτη Πρακτική Σχολή Αδερφών Νοσοκόμων που αποτελεί την πρώτη σχολή νοσηλευτικής στην Ελλάδα και βοήθησε στην ανάπτυξη της νοσηλευτικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα.

Έκτοτε ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός έλαβε μέρος σε όλες τις πολεμικές συγκρούσεις της Ελλάδος (Βαλκανικοί Πόλεμοι, Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, Εκστρατεία στην Κριμαία, Μικρά Ασία, Μικρασιατική Καταστροφή, Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, Κατοχή, Εμφύλιος, Κύπρος 1974) παρέχοντας τις υπηρεσίες του όπως:

·         Περίθαλψη ένστολων και πολιτών τραυματιών ανεξαρτήτου εθνικότητας, θρησκείας ή καταγωγής στελεχώνοντας σταθμούς ‘α βοηθειών, κινητά χειρουργεία μάχης, και νοσοκομεία

·         Εύρεση καταγραφή και περίθαλψη αιχμαλώτων πολέμου

·         Προστασία προσφύγων και εκτοπισμένων και εύρεση νέων χώρων φιλοξενίας όπως και παροχή σίτισης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

·         Εύρεση αγνοούμενων πολέμου

·         Κατά την διάρκεια της κατοχής αναλαμβάνει την σίτιση και ιατρικό φροντίδα του Ελληνικού λαού.

Μόνο για να καταλάβουμε την τεράστια προσφορά του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στους πολέμους θα αναφέρουμε το 1940-1941 διατέθηκαν περί τις 2.800 αδερφές νοσοκόμες για την φροντίδα των θυμάτων του πολέμου με συνολική φροντίδα υπό αντίξοες συνθήκες 75.000 τραυματιών (Έλληνες, Ιταλοί και Γερμανοί) σε 58 σταθμούς α βοηθειών, σε κινητά χειρουργεία, και νοσοκομεία. Τις περισσότερες φορές τελούσαν το έργο τους βρισκόμενες υπό το συνεχές πυρ των αντιμαχόμενων.  Αρκετές νοσηλεύτριες έχασαν την ζωή τους κατά την τέλεση του καθήκοντός. Στο διάστημα της κατοχής 1941-1944 ανέλαβαν το ιατρική φροντίδα και τη την σίτιση χιλιάδων ελλήνων.

Το 1920 έχουμε την ανάληψη λειτουργίας του Νοσοκομείου του «Ασκληπιείου Βούλας» από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό ενώ το 1930 εγκαινιάζεται το Κοργιαλένειο-Μπενάκειο Νοσοκομείο που μας είναι γνωστό και ως ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ενώ ένα χρόνο μετά οργανώνει και διευθύνει τον πρώτο σταθμό Α’ Βοηθειών και βοηθά στην αμεσότερη φροντίδα ασθενών. To 1935 ιδρύεται το κέντρο Υγείας και το 1938 ιδρύεται η Υγειονομική Σχολή Αθηνών. Την δεκαετία του 1990 ιδρύεται το νοσοκομείο ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ ενώ ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός αναλαμβάνει δράση και στο εξωτερικό σε εμπόλεμες περιοχές στης πρώην Γιουγκοσλαβίας, στην Αρμενία, στο Κουρδιστάν, στο Ιράκ και στην Σομαλία ενώ αναλαμβάνει τη παροχή ιατρικών υπηρεσιών στην ΠΓΔΜ λόγω αδυναμίας της χώρας όπως και την ανθρωπιστική βοήθεια στην Τουρκία στους σεισμούς του 1999.

Ο 21^ος αιώνας ξεκινά με την ένταξη του Τομέα Σαμαρειτών Διασωστών και Ναυαγοσωστών του Ερυθρού Σταυρού στην Πολιτική Προστασία. Ένας τομέας που αναλαμβάνει τη έρευνα και διάσωση όπως και την προσφορά σε περιπτώσεις φυσικών και μη καταστροφών όπως ναυάγια, πυρκαγιές, σεισμοί κ.α. Όμως η προσφορά συνεχίζεται και βρίσκει τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό στο Τατζικιστάν, στη ΣριΛάνκα στη Ταυλάνδη και στην Νέα Ορλεάνη που επλήγησαν σε φυσικές καταστροφές και στις εμπόλεμες περιοχές στο Αφγανιστάν, στο Λίβανο και στο Ιράκ για την παροχή βοήθειας στο ντόπιο πληθυσμό. Συγχρόνως βοηθά στην ιατρική φροντίδα πολιτών σε χώρες της Αφρικής όπως Καμερούν, Σενεγάλη, Μαλάουι, Ζιμπάμπουε και Κογκό. 

Η προσφορά των ερυθροσταυριτών νοσοκόμων είναι τεράστια και δεν είναι τυχαίο ότι έχουν θέση τιμής ένεκεν στα δεξιά του Προέδρου της Δημοκρατίας ενώ φέρουν και στρατιωτικούς βαθμούς.

Σήμερα ο Ερυθρός Σταυρός απασχολεί περί τα 97 εκατομμύρια εργαζόμενους και εθελοντές σε όλο τον κόσμο ενώ σε αντίθεση με άλλους Διεθνείς Οργανισμούς είναι ο μοναδικός οργανισμός που διατηρεί την ουδετερότητά του και προσφέρει υπηρεσίες σε εμπόλεμες περιοχές, φυσικά με μεγάλο κίνδυνο της ζωής των εθελοντών.  Έχει καθημερινή προσφορά στο τομέα εύρεσης αγνοουμένων, προστασίας αιχμαλώτων πολέμου, περιθάλψεις θυμάτων πολέμου και φυσικών καταστροφών, στην σωστή και αδιάκοπη λειτουργία του τομέα Υγείας και Περίθαλψης δεκάδων χωρών, στην έρευνα διάσωση σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, στην μετεγκατάσταση, σίτιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη προσφύγων και εκτοπισμένων.

Σήμερα είναι η παγκόσμια μέρα του Ερυθρού Σταυρού, μια μέρα που τιμούμε την ιδέα του Henri Dunant που πρόσφερε τόσα στην ανθρωπότητα. Ας την τιμήσουμε δεόντως και να κοιτάξουμε και εμείς να κάνουμε κάτι να βοηθήσουμε την ανθρωπότητα.

Θ.Σ. , Αξιωματικός Ειδικών Δυνάμεων

Smash Point : Guest Hour

  Η αγάπη προς τη Πατρίδα και τη σημαία χαρακτηριστικό των αθλητών

Πόσες φορές δεν έχουμε δει αθλητές όταν καταλαμβάνουν μια θέση στο βάθρο των πρωταθλητών να φέρουν με υπερηφάνεια την Ελληνική Σημαία και με δάκρυα συγκίνησης να τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο; Δεν υπάρχει φορά που να μην έχω δει σε Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή στους Ολυμπιακούς αγώνες Έλληνες αθλητές που διέπρεψαν να μην παίρνουν την σημαία τους και να της κρατούν ψηλά με υπερηφάνεια. Επίσης βλέπουμε στις προσωπικές σελίδες των αθλητών σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης την αγάπη τους για την Πατρίδα τους.

Χιλιάδες Έλληνες, ανεξαρτήτως ηλικίας, που ασχολούνται συστηματικά με τον αθλητισμό έχουν μια τεράστια αγάπη προς την Πατρίδα τους και τη Σημαία τους. Παρόλα τα προβλήματα της Ελλάδας, αυτοί την αγαπούν. Όταν αγωνιζόμουν στο Καράτε πριν περίπου 20 χρόνια η Εθνική Ελλάδος λάμβανε από τη πολιτεία μόνο ένα σημαιάκι για τη στολή κάθε αθλητή, ένα σημαιάκι σημερινής αξίας 0,50 ευρώ. Τίποτε άλλο. Τα παιδιά από τη τσέπη τους προμηθεύονταν τις στολές τους και τα υλικά τους. Επίσης είδαμε στους Ολυμπιακούς του Ρίο που η Ελλάδα δεν βοήθησε τις Ελληνικές Αποστολές όπως ανέφερε η χρυσή Ολυμπιονίκης Άννα Κορακάκη που προπονούνταν σε ένα ανοιχτό χωράφι. Και όμως αυτοί οι άνθρωποι που δεν έλαβαν τίποτε από την Ελλάδα την λατρεύουν.

Από την άλλη όμως έχουμε αρκετούς που την μισούν. Βλέπουμε σε πορείες να καίνε τη Σημαία, αυτό το «πανί» που αναφέρουν για οποίο χιλιάδες Έλληνες θυσιάστηκαν για να ζούμε ελεύθεροι. Βλέπουμε καθηγητές, διανοούμενους και φιλόσοφους να μιλάνε απαξιωτικά για τον Έλληνα, την Ελλάδα, και να καταδικάζουν την φιλοπατρία σαν ρατσισμό και φασισμό. Είδαμε διδάσκαλους να προπαγανδίζουν στα παιδιά ενάντια στις παρελάσεις, στο εθνικό σύμβολο, στο ένδοξο παρελθόν της Ελλάδος αλλά και στην αγάπη για την Πατρίδα. Μάλιστα ο γυμνασιάρχης που είχα μου είχε κάνει αρκετές φορές δημόσιες επιθέσεις για την αγάπη μου προς την Ελλάδα.

Πολλοί θα πουν όπου αριστερά και μίσος για κάθε τι Ελληνικό. Δεν ισχύει. Γνωρίζω αριστερούς που πολέμησαν υπέρ Πατρίδος. Γνωρίζω αριστερούς που ακούν τον Εθνικό ύμνο και δακρύζουν. Γνωρίζω αριστερούς που είναι περήφανοι που είναι Έλληνες. Στον αντίποδα γνωρίζω δεξιούς , όπως ο πρώην γυμνασιάρχης μου, που μισούν κάθε τι Ελληνικό. Γνωρίζω δεξιούς που στα μάτια του κόσμου είναι όλο Σημαίες και Ελλάδα και εκεί που δεν τους βλέπουμε βρίζουν την Ελλάδα.

Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί οι ανθέλληνες; Eπι των πλείστων είναι κουλτουριάρηδες. Άτομα καλομαθημένα που μεγάλωσαν στο να έχουν τα πάντα στα πόδια τους  και να μην μοχθούν πουθενά. Άτομα που η μόνη τους ασχολία ήταν να διαβάζουν ότι βλακεία έβρισκαν και να την παπαγαλίζουν χωρίς να την κατανοούν. Είναι τυχαίο ότι αν πάρουμε τους Πυρήνες της Φωτιάς βλέπουμε ότι το 90% των μελών είναι παιδάκια από πλούσιες οικογένειες, με φοίτηση σε ιδιωτικά σχολεία, με πανάκριβα ρούχα και χωρίς να τους έχει λείψει κάτι; Τι έλειψε στη ζωή από το Ρωμανό που με τόσο μίσος μιλάει κατά των Ελλήνων; Τον πλήγωσε και τον όπλισε η κοινωνική αδικία; Μήπως να δούμε τους αναρχικούς που καίνε τις σημαίες και καταστρέφουν ότι ιδιωτική και δημόσια περιουσία βρουν; Το 85% είναι παιδιά οικονομικά ευκατάστατων οικογενειών που δεν τους λείπει τίποτε ενώ λένε ότι είναι αναρχικοί και δεν γνωρίζουν τον Μπακούνιν, τον Μαλατέστα και άλλες ιστορικές μορφές του αναρχισμού. Μάλιστα ο ίδιος ο Μπακούνιν ο πατέρας του αναρχισμού μιλάει για αγάπη προς την Πατρίδα και τη Σημαία που την θεωρεί ιερή!!!

Άρα εν κατακλείδι βλέπουμε αυτούς που μοχθούν να αγαπάνε την χώρα τους ενώ οι καλοβαλμένοι νεοκουλτουριάρηδες να την μισούν. Τελικά δεν μισούν την Πατρίδα τους αλλά τους ίδιους τους εαυτούς τους αλλά επειδή είναι εγωιστές κοιτάνε το εύκολο θύμα. Είναι όλα θέμα παιδείας τελικά και όπως είπε ο Κέννεντυ «δεν παίζει ρόλο τι μπορεί να κάνει η Πατρίδα σου για σένα αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για την Πατρίδα σου» . Έτσι, η Βούλα Πατουλίδου, ο Πύρρος Δήμας, ο Κάχι Καχιασβίλι, ο Βαλέριος Λεωνίδης, η Άννα Κορακάκη, η Αθανασία Τζουμελέκα και άλλοι χιλιάδες αθλητές θα μείνουν στην ιστορία ενώ οι ψευτοκουλτουριάριδες, απολίτιστοι μισέλληνες θα έχουν χαθεί στη λήθη της ιστορίας.  

Θ.Σ. Αξιωματικός Ειδικών Δυνάμεων