O Σοσιαληστής Οικονομολόγος

Να δείτε που σε λίγα χρόνια, θα τα βλέπουμε όλα αυτά και θα χρωστάμε...

Αρχικά να ομολογήσω ότι τον τίτλο τον έχω «κλέψει» από μια ανάρτηση του pitsirikos. Για να αποδίδουμε τα του καίσαρος τω καίσαρι.

Στη συνέχεια να πω ότι μου άρεσε επειδή εκφράζει πλήρως το μέλλον της χώρας μας. Και επειδή ο καλύτερος δάσκαλος για το μέλλον είναι το παρελθόν, ας κάνουμε μια αναδρομή:

Ο Γ. Παπανδρέου (γνωστός και ως ΓΑΠ) κέρδισε τις εκλογές με ένα «Λεφτά υπάρχουν» το οποίο έμεινε στην ιστορία. Είναι αλήθεια ότι ο λόγος του είχε παραφραστεί, αλλά δεν τον είδα να κάνει κάποια κίνηση για να διαψεύσει τη δήλωση.... τον βόλεψε άλλωστε.

Αφού βγήκε μάθαμε ότι τελικά δεν υπάρχουν λεφτά.... έπεσε στο τραπέζι δημοψήφισμα, Δ.Ν.Τ. και να μην τα πολυλογούμε Μνημόνιο 1.

Ο (μέχρι και την ημέρα που κέρδισε τις εκλογές) αντιμνημονιακός Αντώνης Σαμαράς κέρδισε τις εκλογές επειδή θα έσκιζε το απαράδεκτο μνημόνιο και μας πέταξε ένα Ζάππειο για να έχουμε να προσβλέπουμε.

Αφού τελικά βγήκε μάθαμε ότι το μνημόνιο είναι μονόδρομος και για να μην τα πολυλογούμε και πάλι Μνημόνιο 2.

Μετά από χρόνια στερήσεων, μειωμένων αποδοχών, αυτοκτονιών και άλλων «αποτελεσμάτων» για κάποιους, ήρθε η συγκυρία της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και πήγαμε πάλι σε εκλογές. Αυτή τη φορά είχαμε τον «αντιδραστικό» Τσίπρα και τον «ακραίο και επικίνδυνο» ΣΥ.ΡΙΖ.Α τον αντιμνημονιακό και την Θεσσαλονίκη. Ας παραδεχτούμε ότι ο Τσίπρας ήταν αντιμνημονιακός για λίγο παραπάνω.... του πήρε πάνω κάτω 5 μήνες να το πάρει απόφαση.

Αλλά μετά τους πέντε μήνες (με διάφορα λάθη, μερικές φορές παιδαριώδη και λεονταρισμούς και «διαπραγμάτευση»..... βάλτε και ένα ερωτηματικό στη λέξη.... δε ξέρω τι διαπραγμάτευση γινόταν σε ένα Eurogroup μιας ώρας...) κάναμε ένα δημοψήφισμα, το οποίο έκλεισε τις τράπεζες, πανικόβαλε τον κόσμο, επέβαλε capital controls μας έκανε μια οικονομία..... με κόκκινο φωτάκι για να μην πούμε την σωστή λέξη. Και το κάναμε το δημοψήφισμα και κοντέψαμε να σκοτωθούμε μεταξύ μας και μερικοί ακόμα σκοτώνονται ανάμεσα στο ποιός είπε ΝΑΙ και ποιος είπε ΟΧΙ και ποιος είναι προδότης και ποιός είναι νενέκος και ποιος είναι χαζός και ποιος είναι πουλημένος, αλλά τέλος πάντων είπαμε ΟΧΙ, για καλό; Για κακό; Δεν έχει σημασία. Σε τι είπαμε ΟΧΙ; Τι να σας πω δεν ήταν και τόσο σαφές.... Δεν είπαμε ΟΧΙ στην Ευρώπη, είπαμε ΟΧΙ στους Ευρωπαίους.... δεν είπαμε ΟΧΙ στις υποχρεώσεις μας, είπαμε ΟΧΙ στα μέτρα που προέρχονται από αυτές..... ναι ακόμα και τώρα να με ρωτήσετε πάνω σε τι ψήφιζα ΝΑΙ ή ΌΧΙ δε ξέρω να σας πω με βεβαιότητα....

Αλλά τέλος πάντων είπαμε ΟΧΙ και μάλιστα αρκετά καθαρά, άλλωστε για να συμφωνούν 6 στους 10 Έλληνες, κάτι κοσμοϊστορικό έχει γίνει! Και μετά μάθαμε ότι πρέπει να μείνουμε Ευρώπη πάση θυσία και να μην τα πολυλογούμε.....καλημέρα Μνημόνιο 3 Πρώτη φορά από τα αριστερά....

Η αλήθεια είναι ότι όσο είσαι έξω από το χορό ωραία χορεύεις. Οπότε να παραθέσω λίγο γρήγορα τις θέσεις μου:

Είμαι μεγάλος υπέρμαχος του Ευρώ και πιστεύω ότι έξοδος από αυτό, ειδικά αυτή τη περίοδο, ισοδυναμεί με αυτοκτονία και θα προκαλέσει πολύ περισσότερα και χειρότερα προβλήματα από κάθε μνημόνιο. Από την άλλη ένας φαύλος κύκλος από μνημόνια και λιτότητα είναι, αποδεδειγμένα, μια συνταγή που δεν πετυχαίνει. Υπό αυτές τις συνθήκες, μια έξοδος από το Ευρώ και με μια κατάλληλη οργάνωση της οικονομίας από πίσω, θα μας προκαλούσε τα προβλήματα που λέω παραπάνω (αυτό δεν αλλάζει), αλλά θα έθετε τις βάσεις για μια επιστροφή, σταδιακά, στην σταθερότητα και την ευημερία. Βέβαια εδώ είναι και το πρόβλημα για εμένα.... δε ξέρω για εσάς, αλλά εγώ προσωπικά δεν εμπιστεύομαι τους Έλληνες πολιτικούς (όλους ανεξάρτητα από τον χώρο) να οργανώσουν ούτε το πάρτυ γενεθλίων μου.... όχι την ελληνική οικονομία μετά το Ευρώ!

Δε θέλω να είμαι ο προφήτης του χαμού, ακόμα και αν έτσι φαίνεται. Λύση υπάρχει. Και μέσα στο Ευρώ. Αλλά χρειάζεται κάτι που η Ελλάδα δε θα το βρει εύκολα.... έναν πολιτικό με.... κοχόνες (ισπανική λέξη, δείτε την στο google translate) που δεν θα τον ενδιαφέρει το πολιτικό κόστος ούτε, ενδεχομένως, η υστεροφημία του, αλλά η χώρα, ο λαός και η ευημερία του. Δύσκολο.... αλλά μετά έρχονται τα.... κακά (;) μέτρα....

Αρχικά, κομμένες οι μακροχρόνιες επιδοτήσεις.... ναι είναι καλό να υπάρχουν, ακόμα καλύτερα να είναι χρήματα ΕΣΠΑ, αλλά στο ΕΣΠΑ έχουμε συμμετοχή και για να την βάλουμε ΔΑΝΕΙΖΟΜΑΣΤΕ. Επιτέλους αυτοί που επιδοτούνται πρέπει να πατήσουν στα πόδια τους. Υπάρχουν αγρότες που γνωρίζω, που επιδοτούνται από το 1980 και το μόνο σύγχρονο περιουσιακό τους στοιχείο που έχουν να επιδείξουν είναι ένα σπίτι (και μάλιστα τεράστιο) και μια BMW ή μια Mercedes. Άντε και ένα καινούργιο τρακτέρ.... ίσως.... Ε αν μετά από 30 χρόνια και πλέον επιδοτήσεις δε μπορείς να σταθείς στα πόδια σου.... ε συγνώμη κιόλας αλλά κάτι κάνεις λάθος. Και σου αξίζει να δουλεύεις στα χωράφια κάποιου άλλου που ξέρει τι κάνει. Και μην με παρεξηγείτε, δε μιλάω για κολληγειές και δουλοπάροικους. Αλλά κάποια στιγμή κάτι πρέπει να γίνει.

Επιπλέον, οι νέες επιχειρήσεις που ζητάνε επιδότηση πρέπει να ελέγχονται εξονυχιστικά και οι ελεγκτές τους ακόμα περισσότερο εξονυχιστικά. Αν κάποια επιχείρηση με 2 σημεία πώλησης έχει ζητήσει επιδότηση για 6 ταμεία να ελέγχεται. Και αν δεν δικαιολογείται, όχι μόνο να επιστρέφει την επιδότηση, αλλά να τιμωρείται κιόλας με πρόστιμο τουλάχιστον. Σκληρό; Με συγχωρείται αλλά το θεωρώ σκληρότερο να πληρώνω εγώ δανεικά για να πάρει κάποιος με υπερτιμολόγηση 6 ταμεία τσάμπα (και να του μείνουν και λεφτά στη τσέπη) και να πουλήσει και τα 4 να βγάλει κάτι παραπάνω.

Έχω κι άλλα. Αναθεώρηση όλων των συντάξεων. Και δεν εννοώ μείωση, προς Θεού έχουν μειωθεί αρκετά! Αλλά ΟΛΟΙ οι δικαιούχοι πρέπει να εμφανιστούν μπροστά στην επιτροπή που θα τους ελέγχει. Και αν δεν μπορούν λόγω κινητικών προβλημάτων, λογικό, δεν γίνονται δεκτές εξουσιοδοτήσεις. Πρέπει να πάει ένας ελεγκτής και να τους δει. Γιατί; Πρώτον γιατί οι νεκροί θα σταματήσουν, επιτέλους, να παίρνουν συντάξεις. Δεύτερον γιατί κάποιοι «ανάπηροι» θα βρεθούν. Αλλά το βασικότερο.... να σταματήσουν επιτέλους να δίνονται συντάξεις που «νόμιμα» παίρνουν άτομα 40 χρονών. Δε με νοιάζει αν δεν παντρεύτηκες ποτέ, δεν μπορείς να παίρνεις πλέον την σύνταξη του πατέρα σου ή του συζύγου σου. Είσαι μεγάλο παιδί πια, μπορείς να δουλέψεις. Ή να ξαναπαντρευτείς. Δε με νοιάζει.... να μη σε πληρώνω για να κάθεσαι με νοιάζει.

Και είναι πολλά ακόμα.... τέρμα στην ειδική μεταχείριση του συνδικαλιστή.... εντάξει, αγωνίζεσαι για τα δικαιώματα των εργαζομένων... αλλά ας μη ξεχνάμε ότι και εσύ εργαζόμενος είσαι. Κάποια στιγμή πρέπει να δουλέψεις για τον μισθό που σου δίνεται. Τέρμα στην ασυδοσία στο Δημόσιο. Έχω ανάγκη από σκαφτιάδες. Η θα πας σκαφτιάς, ή θα πας για πρόωρη σύνταξη. Δε χρειάζομαι ανθρώπους που να πατάνε 2 σφραγίδες ανά έγγραφο, έχει βρωμίσει ο τόπος από αυτούς. Και αν πιστεύεις ότι είσαι πολύ μεγάλος για να το κάνεις αυτό... μάλλον είσαι. Κάνε άκρη, έχω 2,5 εκ. Νέους ανέργους για να πάρουν την θέση αυτή.

Σας φαίνεται σκληρό; Ενδεχομένως να είναι. Και αν γινόταν θα μας επηρέαζε πολύ περισσότερο από ένα μνημόνιο, γιατί, ας μη κρυβόμαστε πίσω από το συλλογικό δάχτυλο της κοινωνίας μας... κάτι τέτοια λαμόγια και κάτι τέτοιες λαμογιές κρατάνε την οικονομία μας ακόμα. Αλλά δεν την κρατάνε μόνο όρθια.... την κρατάνε και πίσω.... και καιρός είναι να τη σπρώξουμε και λίγο μπροστά... διαφορετικά... θα τα ξαναπούμε στο μνημόνιο 30 ή 40 που εγώ θα είμαι 80 χρονών και θα με λένε και γραφικό....

Μάμαλης Νάσος, Οικονομολόγος