O Σοσιαληστής Οικονομολόγος

ΕυρΏΧ ή δρΏΧμή;

Ξέρω τι σκέφτεστε. Γιατί και στα δύο μπαίνει το Ωχ; Τελικά ποια είναι η θέση μου βρε παιδί μου για να ξέρουν ποιοί με βρίζουν και ποιοί όχι, σας καταλαβαίνω.

Δυστυχώς αγαπητοί μου (και λιγότερο αγαπητοί μου) η θέση μου είναι η ουδετερότητα. Δυστυχώς και οι δύο περιπτώσεις έχουν μέσα ένα ΩΧ. Τι εννοώ;

Βγαίνουμε από το Ευρωπαικό Νόμισμα και πάμε σε Εθνικό. Αυτόματα ανεβαίνουν οι μισθοί (σε δρΩΧμές πλέον) βέβαια ανεβαίνουν και αρκετές τιμές, αλλά οι τιμές στα απαραίτητα (ή μάλλον στα περισσότερα) λιγότερο από ότι οι μισθοί. Και ναι μεν δεν μπορούμε πλέον να αγοράζουμε πράγματα πολυτέλειας (κινητά, τηλέοράσεις... βενζίνη), αλλά τουλάχιστον δεν έχουμε τους δανειστές (ή δυνάστες κοντά είναι σε ρίζα) πάνω από το κεφάλι μας!

Ζήτω η δρΩΧμή!

Ναι αλλά ότι δανειστήκαμε, σαν κράτος και σαν άτομα, δεν τα δανειστήκαμε σε Εθνικό αλλά σε Ευρωπαϊκό Νόμισμα και σε τέτοιο πρέπει να τα επιστρέψουμε. Και άντε αγόρασε εσύ Συνάλλαγμα με ένα Νόμισμα υποτιμημένο καμιά δεκαριά φορές... (όχι 10%, 1.000%, έτσι για να έχετε μέτρο σύγκρισης). Και το στεγαστικό που λες θα σωθείς με την αλλαγή νομίσματος όχι μόνο συνεχίζεις να το χρωστάς, αλλά το χρωστάς σε Ευρωπαϊκό Νόμισμα.....

Ναι σε ΕυρΩΧ...

Αλλά πάμε στο πιο πιθανό σενάριο (κι ας λένε για μένα οι όμορφες... σειρήνες τις λέγανε παλιά στα χρόνια του Οδυσσέα) να μείνουμε στο Ευρωπαϊκό Νόμισμα. Σωζόμαστε; Όχι, ούτε κατά διάνοια.

Γιατί εκεί θα έχουμε για πάντα μέχρι να (και αν, αλλά δε το λέω δυνατά για να μη με πείτε απαισιόδοξο) σταθούμε σαν οικονομία στα πόδια μας, να κάνουμε τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές (και να ξεβολέψουμε ΠΟΛΥ κόσμο) και να γίνουμε κράτος που να αξίζει το όνομά του.

Και αυτό σημαίνει... μέτρα και πάλι μέτρα και κοψίματα σε μισθούς και σε συντάξεις και όχι μεν πείνα, αλλά ανέχεια και όλα τα άλλα που μας έχει φέρει η κρίση, που τα ξέραμε και αδιαφορούσαμε αλλά ξαφνικά κοίτα τα που είναι δίπλα μας και τώρα θυμόμαστε ότι ο διπλανός μπορεί να μην έχει να φάει και δεν είναι μόνο αυτό, είναι που ρε συ, αυτός χτες έβγαζε περισσότερα από μένα λες να το πάθω κι εγώ και να κυνηγάω το ΕυρΩΧ με το δίκανο;

Ρε δρΩΧμούλα και πάλι δρΩΧμούλα!

Αφιερωμένο στις φαγωμένες επιδοτήσεις, τα υπερτιμολογημένα έργα, τα ΕΣΠΑ χωρίς έλεγχο, τις αμυντικές δαπάνες για υποβρύχια μόνιμης κατάδυσης και τις συμφωνίες με μονές που γίνανε μονές καπέλο....

Άντε να ρίξουμε και μια ζεμπεκιά τώρα... να πετάξουμε και κανα γαρύφαλλο...  τουλάχιστον είτε με ΕυρΩΧ είτε με δρΩΧμή, αυτά από τα νεκροταφεία θα τα παίρνουνε πάλι. 

Μάμαλης Νάσος, Οικονομολόγος