Τετάρτη 19 Ιουλίου 2017

Society's Reflection ( Με τη βοήθεια του Σοσιαληστή Οικονομολόγου)

Οι αθάνατοι-νεκροί και οι ζωντανοί-νεκροί

Τι είναι το πρώτο πράγμα που σκεφτόμαστε σε ένα πόλεμο; Τις καταστροφές (υλικές και οικονομικές) και τους νεκρούς. Ξέρουμε ότι θα υπάρχουν, ξέρουμε ότι ανάμεσά τους θα είναι σίγουρα και αθώοι, είτε άμαχοί είτε όχι (άλλωστε πόσοι από τους στρατιώτες που πολεμάνε στους πολέμους είναι ένοχοι για οτιδήποτε;).

Αλλά όπως βλέπετε στον τίτλο, είναι 2 οι κατηγορίες των νεκρών. Οι «αθάνατοι» και οι «ζωντανοί». Ποια είναι όμως η διαφορά τους;
Οι «αθάνατοι», είναι οι επιβεβαιωμένα νεκροί, αυτοί που είτε έχουν περισυλλεγεί, είτε με κάποιο τρόπο έχει ταυτοποιηθεί ότι έχουν πέσει. Αυτοί μένουν αθάνατοι στη μνήμη για τον ηρωϊσμό τους (για να δώσεις την ζωή σου για κάτι, είσαι εξ΄ ορισμού ήρωας).

Οι «ζωντανοί».... αυτοί είναι μια ιδιαιτερότητα που είδαμε σε πολλές περιπτώσεις ανάμεσά τους και  την Κύπρο το 1974 και είναι οι ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ. Είναι άνθρωποι που δεν έχουν επιβεβαιωθεί ότι έχουν σκοτωθεί, είτε που υπάρχουν μαρτυρίες ότι έχουν αιχμαλωτιστεί, αλλά δεν έχει αναγνωριστεί αυτό από την απέναντι πλευρά. Αλήθεια, εαν δεν είναι νεκρός και δεν τον κρατάνε ούτε αιχμάλωτο, που είναι ο άνθρωπός μου; Μήπως είναι κάπου χτυπημένος; Μήπως θέλει βοήθεια; Που να πάω να τον βρω;

Επισκεπτόμενοι γονείς αγνοουμένων και/ή όντας Κυπριακής καταγωγής έχουμε έρθει σε επαφή με αυτά τα απερίγραπτα συναισθήματα γεμάτα αγωνία και πόνο. Οι γονείς απογοητευμένοι και εξουθενωμένοι με την ελπίδα τους να παραμένει αλλά να μικραίνει χρόνο με τον χρόνο. Να συνεχίζουν ασταμάτητα να αναζητούν το παιδί τους ή τουλάχιστον το σώμα του ώστε να μπορέσουν να το θάψουνε και να το επισκέπτονται – φροντίζουν καθημερινά.

Σύμφωνα με την Επιτροπή για Αγνοούμενα Πρόσωπα (ΕΑΠ) εκκρεμούν 60 περιπτώσεις ορθόδοξων Κυπρίων από το μοιραίο 1974 – 60 μάνες – 120 γονείς ανίδεοι για την μοίρα των παιδιών τους.


60 οικογένειες που έχουν και αυτές πλέον ενταχθεί στην κατηγορία των «ζωντανών νεκρών» μαζί με τους ανθρώπους τους. Γιατί η ελπίδα πάντα θα πεθαίνει τελευταία. Ακόμα και 43 χρόνια μετά.


Mάμαλης Νάσος , Οικονομολόγος 
Σαράφη Βασιλική , Κοινωνιολόγος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου