Society's Reflection

ΕΓΩΙΣΜΟΣ

Ένα από τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν την συμπεριφορά των ανθρώπων είναι ο εγωισμός ο οποίος μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.  

Θα πρέπει να ξεκαθαρίσω κατ’ αρχάς ότι όταν αναφέρομαι στον εγωισμό εννοώ τον υπέρμετρο, διότι κατά βάθος πιστεύω ότι είναι καλό όλοι να έχουμε ένα μέτρο εγωισμού και να τον βάζουμε πάνω από τους άλλους, για την δική μας ψυχική ηρεμία.

Τον τελευταίο μόνο χρόνο έμαθα τρεις τελείως διαφορετικές περιπτώσεις υπέρμετρου εγωισμού όπου διαπίστωσα κοινές αντιδράσεις και αποτελέσματα.  Η πρώτη περίπτωση αφορούσε φιλία, η δεύτερη έρωτα και η τελευταία επαγγελματική συνεργασία. Και στις τρεις περιπτώσεις οι «εγωιστές» είχανε την ίδια συμπεριφορά / αντίδραση.

Όταν κάτι δεν τους άρεσε ή στριμωχτήκανε σε μία διαφωνία χάσανε εύκολα την ψυχραιμία τους, αντιμετωπίζοντας ήρεμους ανθρώπους με επιχειρήματα (δεν έχει σημασία σωστά ή λάθος αλλά η ηρεμία τους), και άρχισαν φωνές, συγκεκριμένο εριστικό ύφος, και μια επιχειρηματολογία η οποία θα μπορούσε να είναι και σωστή αν λόγω της εγωιστικής τους συμπεριφοράς δεν χάνανε την ψυχραιμία τους και δεν λέγανε “λάθος” αυτά που θέλανε χωρίς το “κατάλληλο” λεξιλόγιο. Βλέπετε, όταν αμύνεσαι με χαρακτηρισμούς ή με έντονο ύφος και δίκιο να έχεις, αν όχι πάντοτε τις περισσότερες φορές, το χάνεις.

Επίσης, συνήθως ο εγωισμός μας τυφλώνει και δε βλέπουμε καθαρά τι θέλει να μας πει ο άλλος. Γι’ αυτό το λόγο καλό θα ήτανε γνωρίζοντας ότι υπάρχει πολύ εγωισμός μέσα τους (διότι οι εγωιστές είναι ειλικρινείς και περηφανεύονται για το χαρακτηριστικό τους) να κάθονται να ηρεμούν και μετά να απαντούν ήρεμα. Βέβαια αυτό δεν είναι πάντοτε δυνατόν όπως σε μία τετ – α - τετ συνάντηση αλλά μέσω γραπτών μηνυμάτων είναι! Εξάσκηση θέλει να παίρνουμε μια ανάσα και μετά να απαντάμε!

Θα μου πείτε γιατί εσένα τι σε πειράζει αν εγώ είμαι εγωιστής; Ή είμαι περήφανος για τον εγωισμό μου, αυτός είμαι και δεν αλλάζω! Εννοείται και δεν αλλάζεις! Άλλωστε οι δικοί σου άνθρωποι σε αγαπάνε και σε δέχονται όπως είσαι. Αλλά θα σου πω την κατάληξη και των τριών περιπτώσεων. ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ! Το τέλος μιας φιλίας, μιας ερωτικής σχέσης και μιας επαγγελματικής συνεργασίας! Και όχι μόνο αυτό, ο εγωιστής βγήκε από κάτω για το «κοινό» και ας μη το παραδέχεται!  Εννοείται ότι το λάθος του δε θα το παραδεχτεί ποτέ.  Φταίει ο άλλος και δεν τον ενδιαφέρει που κατέληξε! Μαζί του! Αλλά δεν είναι κρίμα να χάνονται έτσι ανθρώπινες σχέσεις;;;;

Τα συμπεράσματα δικά σας! 

Σαράφη Βασιλική , Κοινωνιολόγος