V for Vassia

Δαχτυλίδια

Τα δαχτυλίδια, είναι παράδοση πολλών χιλιετιών, στην ιστορία τών ανθρώπων, καί αποτελούν το, πιό αγαπημένο, καί πολυφορεμένο, κόσμημα, ανδρών, καί γυναικών! Έχει συμβολική έννοια, ως γαμήλιο δώρο ή για να δείξει την τάξη ή την αρχή, θεωρούνταν ότι  έχει  μαγικές δυνάμεις ή απλά φοριόταν ως στολίδι.

Ο μύθος, θέλει, τα δαχτυλίδια, να κάνουν, την εμφάνισή τους, την εποχή τού Προμηθέα! Όπως είναι γνωστό, ο Προμηθέας, έκλεψε, από τούς θεούς, τη φωτιά, καί την σοφία, και τις δώρισε στους ανθρώπους. Έτσι, ο Δίας, τον τιμώρησε, δένοντάς τον σ’ έναν βράχο, και αφήνοντας, έναν αετό, να τρώει, κάθε μέρα, το συκώτι του. Ο Ηρακλής, κάποτε, ελευθέρωσε τον Προμηθέα. Ο Δίας, ευχαριστήθηκε, με αυτήν την εξέλιξη, θέλοντας, όμως, να τηρήσει την τιμωρία του, υποχρέωσε, τον Προμηθέα, να φορά, πάντοτε, έναν κρίκο, από την αλυσίδα που τον κρατούσε δεμένο, ο οποίος, θα έφερε, επάνω, ένα κομμάτι από τον βράχο! Έκτοτε, οι άνθρωποι, φορούν δαχτυλίδια, σε ένδειξη τιμής, καί ευγνομωσύνης, γιά τον άνθρωπο που τούς χάρισε την γνώση, και την σοφία!

Στην αρχαία Αίγυπτο πρωτοεμφανίζεται ως ένα ρουλεμάν που χαραζόταν χτυπώντας το. Η ιερογλυφική που αναπτύχθηκε χάραξε τις πρώτες σφραγίδες. Οι δακτυλιόλιθοι είναι δαχτυλίδια που είχαν ένα σφραγιδόλιθο, πάνω στον οποίο είναι χαραγμένο  ένα σύμβολο, το οικόσημο της οικογένειας, ή του βασιλικού οίκου. Οι Φαραώ της Αιγύπτου προκειμένου να χρίσουν τους ανώτατους αξιωματούχους του κράτους,  παρέδιδαν σε αυτούς ένα  δακτυλιόλιθο. Με αυτόν οι αξιωματούχοι  σφράγιζαν αντικείμενα και έγγραφα για όσο καιρό κατείχαν το αξίωμα.  Οι δακτυλιόλιθοι χρησίμευαν κατά τον μεσαίωνα για να σφραγίζουν οι φεουδάρχες και οι εμπορευόμενοι τα αντικείμενα, για την επιβεβαίωση της κυριότητας τους.

Οι αρχαίοι Ρωμαίοι για να φορούν δαχτυλίδια παίρνουν άδεια  από το νόμο. Οι ελεύθεροι Ρωμαίοι φορούν  δαχτυλίδι στο τέταρτο δάκτυλο του αριστερού τους χεριού πιστεύοντας ότι περνούσε η φλέβα που συνδέεται κατευθείαν με την καρδιά. Οι γεννημένοι ελεύθεροι πολίτες φορούν χρυσά, οι ελευθερωμένοι σκλάβοι φορούν ασημένια και οι σκλάβοι σιδερένια.

Από τους μεσαιωνικούς χρόνους τα δαχτυλίδια παρουσιάζονται επίσης στους βασιλιάδες. Κατά τη διάρκεια του 16ου αιώνα η δημοτικότητα του φτάνει στην κορύφωσή της και τα βασιλικά χέρια γεμίζουν δαχτυλίδια ακόμη και σε όλα τα δάχτυλα.

Τα δαχτυλίδια αρραβώνων δίνονται από τους αρχαίους χρόνους. Το σχέδιο με το διαμάντι γίνεται δημοφιλές ήδη το 15ο αιώνα και  όσoν αφορά τα γαμήλια δαχτυλίδια, τις βέρες δηλαδή που ανταλλάζει το αντρόγυνο, αποτελεί επίσης αρχαία παράδοση.

Έκτοτε, εμφανίστηκαν, πολλών ειδών, δαχτυλίδια, όπως: τα «δαχτυλίδια διαδοχής», τα «δαχτυλίδια αρραβώνων»,  τα «εκκλησιαστικά δαχτυλίδια». Οι βέρες του γάμου που συμβολίζουν την παντοτινή ένωση του ζευγαριού.

Τέλος υπήρχαν δαχτυλίδια τα οποία τα χρησιμοποιούσαν για να μεταφέρουν κρυφά μηνύματα. Τα συγκεκριμένα άνοιγαν και είχαν αποθηκευτικό χώρο στο εσωτερικό τους. Με τον τρόπο αυτό είτε παράνομα ζευγάρια ,είτε μελλοντικά ζευγάρια που το έστελνε δώρο ο υποψήφιος γαμπρός στην νύφη ,αντάλλασαν όρκους αγάπης ,μικρές φωτογραφίες , ποιήματα και οτιδήποτε άλλο κρυφό που ήθελαν να μοιραστούν. Δυστυχώς πολλές φορές όταν το ερωτευμένο ζευγάρι για οικογενειακούς λόγους δεν κατέλιγε μαζί αυτοκτονούσε πίνοντας κάποιο δηλητήριο! Ο αποθηκευτικός λοιπόν χώρος του δαχτυλιδιού ήταν πολλές φορές και η τέλεια κρυψώνα για δηλητήριο.

Γκούβρα Βάσια, Πολιτισμιολόγος