Smash Point: Guest Hour

ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΑΠΑΝΩΝ 

ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ, ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΚΑΙ ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΑ 

(2o ΜΕΡΟΣ)

 Λόγω της Τουρκίας εδώ και πολλές δεκαετίες έχουμε μια κούρσα εξοπλιστικών αφού πρέπει να έχουμε τον ίδιο αριθμό αεροσκαφών, αρμάτων, φρεγατών και άλλων κατηγοριών που έχει η Τουρκία. Αν είναι δυνατόν!! Για τον λόγο αυτόν αγοράζουμε συνεχώς οπλικά συστήματα από τα οποία πολλά δεν χρειαζόμαστε ενώ άλλα είναι παρκαρισμένα σε αποθήκες αφού δεν έχουμε προσωπικό ή ανταλλακτικά να διαθέσουμε για αυτά διότι δεν κοιτάμε τις πραγματικές μας ανάγκες. Ας δούμε ένα  παράδειγμα: Την παρούσα στιγμή ο Ελληνικός Στρατός διαθέτει 1344 άρματα μάχης (τα γνωστά τανκς) ενώ η Τουρκία έχει 2440. Λέμε για Τουρκική υπεροχή αλλά δεν κοιτάμε βασικές παραμέτρους όπως:

·         Ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν ενδείκνυνται λόγω μορφολογίας του εδάφους για αρματικό αγώνα. Εκεί με τζιπ οπλισμένα με αντιαρματικούς εκτοξευτές μπορείς να κάνεις πολύ μεγαλύτερη ζημιά από ότι με άρματα μάχης.

·         Ο Έβρος μας δίνει προτερήματα στην χρήση αρμάτων ενώ περιορίζει τις Τουρκικές κινήσεις.

·         Από τα 1344 άρματα τα 491 (Μ-48 Α5 και Μ-60 Α3) είναι τεχνολογίας 1950 και 1960 που δεν είναι τόσο επιχειρησιακά στο σύγχρονο πεδίο μάχης, τα ίδια μάλιστα άρματα αποτελούν το κύριο αρματικό δυναμικό της Τουρκίας(1690 άρματα δηλαδή το 70% της δύναμης) .

Έτσι οι πραγματικές ανάγκες του Ελληνικού στρατού, βάση του ΓΕΣ είναι περί τα 700 άρματα μάχης (εκδόσεων Leopard 2 και Leopard 1). Έτσι με απόσυρση των 491 παλαιών αρμάτων Μ-48 και Μ-60 όχι μόνο δεν θα μειονεκτούμε έναντι της Τουρκίας, αλλά του εναντίον με την αναβάθμιση του πυροβόλου στα Leopard 1 Α5 αποκτούμε τακτικό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας.

Τώρα λέμε να προμηθευτούμε 20-30 αεροσκάφη F-35 από τις ΗΠΑ με μόνη δικαιολογία «μα θα τα πάρει και η Τουρκία και θα υπερτερεί στο Αιγαίο». Λοιπόν ας γνωρίζουμε ότι το F-35 είναι ένα πανάκριβο οπλικό σύστημα σε αγορά, λειτουργία και συντήρηση που όμως δεν έχει δοκιμαστεί επιχειρησιακά. Εκτός αυτού σε σύγχρονες δοκιμές τα F-16 Block 52, που διαθέτει η Πολεμική μας Αεροπορία, έδειξαν ότι δεν μειονεκτούν έναντι του F-35.  Ας μην μπούμε στο τρυπάκι όπως έγινε με τα Eurofighter,  όπου την εποχή που η Ελλάδα προμηθεύτηκε από τις ΗΠΑ 60 αεροσκάφη F-16 Block 52 πλήρης ενώ για παράδειγμα η Αυστρία για παράδειγμα προμηθεύτηκε με το ίδιο κόστος των 60 Ελληνικών F-16,  15 Eurofighter άνευ συστημάτων αυτοπροστασίας και οπλισμού. Πάλι έλεγαν για ανωτερότητα του Eurofighter κάτι που δεν ίσχυε ενώ 15 χρόνια μετά στα F-16 έχουμε διαθεσιμότητα περί το 70% (μην ξεχνάμε μνημόνια) και η Αυστριακή αεροπορία έχει 13% (2 αεροσκάφη από τα 15 είναι σε πτητική κατάσταση)

Επίσης μεγάλο λάθος είναι να έχουμε πολλούς τύπους. Πχ Μαχητικά έχουμε 3 τύπους (F-16, F-4 Phantom, Mirage 2000) την στιγμή που οι περισσότεροι στρατοί κοιτούν για ένα τύπο για καλύτερη διοικητική μέριμνα και φυσικά λιγότερο κόστος δαπανών. Έτσι γιατί να μην έχουμε 1 τύπο μαχητικού, 1 τύπο τεθωρακισμένων, 1 τύπο φρεγατών;

Γιατί να μην ορθολογήσουμε τους εξοπλισμούς βάση αυτών που χρειάζονται οι ένοπλες δυνάμεις, χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις (μίζες) και αυτά που δεν χρειαζόμαστε να τα αποσύρουμε;  Είδαμε πρόσφατα το χαμό 4 αξιωματικών του στρατού που πετούσαν με ελικόπτερο 50 ετών την στιγμή που τα σύγχρονα ΝΗ-90 έχουν κολλήσει λόγω του ΥΠΕΘΑ (είναι γερμανικά βλέπετε) και από τα 12 που έχουν παραδοθεί πετάνε ελάχιστα λόγω έλλειψης ανταλλακτικών. Επίσης να εξετάσουμε την προμήθεια ελαφρά μεταχειρισμένων ή αποθηκευμένων συστημάτων που δίνουν φίλιες χώρες, τα οποία για ηλίθιους λόγους μπλοκάρει η πολιτική ηγεσία όπως :

·         Τα 10 Αεροσκάφη C-130 J που εκποιεί η Βρετανική Αεροπορία που μπορούν να αντικαταστήσουν τα δικά μας 15 γερασμένα C-130 Η και να πετύχουμε μείωση κόστους λειτουργίας κατά 35% και αύξηση διαθεσιμότητας;

·         Προμήθεια ΔΩΡΕΑΝ 40 Ελικοπτέρων UH-60 Blackhawk από τις ΗΠΑ για αντικατάσταση των 98 ΑΒ-205 της Αεροπορίας Στρατού

·         Προμήθεια ΔΩΡΕΑΝ 36 συστημάτων πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων M-270 MLRS από Γερμανία και ΗΠΑ καλύπτοντας την πάγια ανάγκη του στρατού για άμυνα στο Αιγαίο.

Με τον ορθολογισμό και την χρήση μεταχειρισμένων συστημάτων (που σίγουρα είναι πιο φθηνά από καινούργια) μπορούμε να εξοικονομήσουμε χρήματα  τα οποία μπορούν να διατεθούν σε άλλους τομείς όπως για παράδειγμα ο εξοπλισμός του οπλίτη πεζικού που είναι του πολέμου του Βιετνάμ και δεν ενδείκνυται στο σύγχρονο πεδίο μάχης.  

Άρα ας μην γινόμαστε θύματα των δημοσιογράφων που θέλουν να πουλήσουν ειδήσεις ή προωθούν έναντι αμοιβής συγκεκριμένα συστήματα. Πρέπει να ξεφύγουμε από τους αριθμούς και να δούμε την ποιότητα και με απλές κινήσεις οι Ένοπλες Δυνάμεις μπορούν να ορθολογήσουν τις δαπάνες τους σε εξοπλιστικά και εγκαταστάσεις. Βέβαια όλα αυτά υπο τον όρο ότι η πολιτική ηγεσία τους επιτρέψει.

Θ.Σ. , Αξιωματικός Ειδικών Δυνάμεων