Society's Reflection

ΒΕΒΗΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΝΕΚΡΟΥ

Εδώ και καιρό θέλω να γράψω για ένα γεγονός το οποίο με συνθλίβει και το καταδικάζω μη έχοντας τον παραμικρό δισταγμό. Αυτό το γεγονός δεν είναι άλλο από τη βεβήλωση της μνήμης ανθρώπων που έχουν φύγει από τη ζωή. Οι υπαίτιοι με ποιο δικαίωμα πράττουν έτσι; Οι συγγενείς των αποθανόντων τι τους φταίνε;

Η τελική απόφαση μου να το γράψω τώρα ήταν ο θάνατος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι το κείμενο αυτό δεν είναι πολιτικό. Δε με ενδιαφέρει να σχολιάσω τον πολιτικό Μητσοτάκη αλλά τον άνθρωπο. Ο συγκεκριμένος λοιπόν άνθρωπος έφυγε την περασμένη Δευτέρα και μερικοί βρήκαν ευκαιρία για πολιτική προπαγάνδα. Συγκεκριμένα, ένα δημοφιλές πολιτικό πρόσωπο μίλησε πολύ ειρωνικά και προσβλητικά για τον άνθρωπο που πριν από λίγες ώρες, έφυγε από την ζωή. Προσωπικά το βρίσκω ανήθικο… θα προτιμούσα να μην πει τίποτα.. Και για να προλάβω μερικούς που ενδεχομένως θα μου πουν ότι είσαι προκατειλημμένη, πολιτικά συνειδητοποιημένη… αυτό είναι ΑΣΧΕΤΟ! Για τον οποιοδήποτε θα είχα την ίδια αντιμετώπιση, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και αν ο άλλος είναι πολιτικός ή όχι.

Ανέφερα στην εισαγωγή ότι εδώ και καιρό θέλω να εκφραστώ για αυτό το θέμα. Αυτό που έγινε με τα πολιτικά πρόσωπα ήταν απλά αυτό που λέμε «το ποτήρι ξεχείλισε». Τον τελευταίο χρόνο διαβάζω συνεχώς στις ειδήσεις για βεβήλωση εβραϊκών ταφών. Πρόσφατα διάβασα μάλιστα ότι κάποιοι βεβήλωσαν τον τάφο της ηθοποιού Ρόμυ Σνάιντερ (Πριγκίπισσα Σίσσι). Το θέμα της βεβήλωσης δεν είναι θέμα εθνικό, πολιτικό ή διασημότητας. Σκεφτείτε πόσα λουλούδια, μάρμαρα κλέβονται ολονυχτίς σε νεκροταφεία στην Ελλάδα…  Όλοι γνωρίζουμε από που προέρχονται τα λουλούδια που πετάμε σε τραγουδιστές στα μπουζούκια. Ακραίο παράδειγμα… αλλά είναι και αυτό ένα είδος βεβήλωσης…

Το θέμα δεν είναι αν το θεωρώ εγώ σωστό ή όχι… ούτε είναι θέμα θρησκείας… πιστεύω δεν πιστεύω… είναι ζήτημα ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ…!!!! Όταν βεβηλώνεις έναν τάφο, δεν βεβηλώνεις μάρμαρα ή ένα μάτσο κόκκαλα (ας το θέσουμε και έτσι..) αλλά έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του!!! Δεν έχει σημασία αν έζησε μια έντιμη ζωή ή όχι, σύμφωνα με τις προδιαγραφές μας... ποιοι είμαστε εμείς για να κρίνουμε τον άλλον; Τι μας καθιστά καλύτερους από τους υπολοίπους;

Τέλος, αν είμαστε τόσο εγωιστές ή απλά δεν μας νοιάζει, ας σκεφτούμε τουλάχιστον τους ζωντανούς. Πόσο θα άρεσε σε αυτούς που βεβηλώνουν την μνήμη αυτών των ανθρώπων να ακούσουν κάτι προσβλητικό για έναν πολύ δικό τους άνθρωπο που μόλις έφυγε από τη ζωή; Ή να πάνε να επισκεφτούν τον τάφο συγγενούς τους και να τον δούνε κατεστραμμένο; Μη μου πείτε ότι δεν τους νοιάζει… Εννοείται ότι θα τους νοιάξει γιατί τότε θα αφορά εκείνους και δικά τους πρόσωπα! Οπότε πριν μιλήσουμε ή κάνουμε κάτι ας σκεφτούμε πρώτα πως θα νιώθαμε εμείς στη θέση τους… και αυτό είναι μια γενική πεποίθηση για τη ζωή!

 Σαράφη Βασιλική, Κοινωνιολόγος